Πρώτη επίσκεψη.

H πρώτη επίσκεψη στον Παιδοδοντίατρο, ιδανικά, θα πρέπει να γίνεται στην ηλικία
των 12-18 μηνών όταν τα πρώτα δόντια έχουν ανατείλει στο στόμα του παιδιού.

Η φροντίδα των νεογιλών (παιδικών) δοντιών είναι απαραίτητη, γιατί εξασφαλίζουν τη σωστή μάσηση της τροφής, την ομιλία, την ανάπτυξη των γνάθων και τη γενική υγεία των παιδιών. Η διατήρησή τους είναι εξέχουσας σημασίας γιατί προετοιμάζουν το έδαφος για την ανατολή των μόνιμων δοντιών.  Όταν τα νεογιλά δόντια είναι χαλασμένα, τα μόνιμα δόντια ανατέλλουν σε ένα περιβάλλον γεμάτο μικρόβια με αποτέλεσμα να καταστρέφονται γρήγορα. Εάν τα νεογιλά δόντια χαθούν νωρίτερα προκαλούνται ορθοδοντικά και λειτουργικά προβλήματα. Τα ‘πίσω’ παιδικά δόντια είναι τα τελευταία που αλλάζουν σε ηλικία 11-12 ετών.
Συνεπώς η άποψη ότι τα νεογιλά δόντια δεν χρειάζονται φροντίδα γιατί θα ‘‘πέσουν’’ είναι εντελώς λανθασμένη.

Σε αυτήν την πρώτη επίσκεψη ο παιδοδοντίατρος θα αξιολογήσει την οδοντική ανάπτυξη του παιδιού και θα ενημερώσει τους γονείς για θέματα σχετικά με:
1. τη διάπλαση και ανατολή των δοντιών,
2. τον σωστό τρόπο και συχνότητα βουρτσίσματος,
3. τις σωστές διατροφικές συνήθειες για την διατήρηση της στοματικής υγείας.
4. την πρόληψη της τερηδόνας και της ουλίτιδας,
5. τη σωστή χρήση του μπιμπερό και επιλογή πιπίλας,
6. τις στοματικές συνήθειες, όπως θηλασμός του δακτύλου, της πιπίλας καθώς και
οδηγίες διακοπής αυτών,
7. τις πρώτες βοήθειες σε περίπτωση τραυματισμού των δοντιών.

Σε περίπτωση που υπάρχει κάποιο πρόβλημα υγείας, ο παιδοδοντίατρος θα ενημερώσει για την αναγκαιότητα της πρόληψης και της σημασίας της διατήρησης της στοματικής υγείας, ώστε να αποφευχθούν ή προληφθούν περαιτέρω ιατρικά προβλήματα.

Η πρώτη εξέταση γίνεται με τη μορφή παιχνιδιού, ώστε το παιδί να αισθανθεί οικεία με το χώρο του ιατρείου, τα εργαλεία, τα μηχανήματα και τη διαδικασία της εξέτασης, η οποία είναι σύντομη αλλά ουσιαστική. Ο παιδοδοντίατρος έχει την κατάρτιση και δεξιότητα ώστε να μετατρέψει την πρώτη οδοντιατρική εξέταση ή θεραπεία σε μια ευχάριστη εμπειρία, η οποία θα το ακολουθεί για όλη του τη ζωή.

Η τακτική μας είναι οι γονείς των παιδιών, και ιδιαίτερα των μικρών, να παραμένουν στον κλινικό χώρο μαζί τους. Τα μικρά παιδιά έχουν την ανάγκη να αισθανθούν ασφάλεια όταν αντιμετωπίζουν νέες καταστάσεις, πράγμα το οποίο επιτυχγάνεται με την παρουσία των γονέων τους. Ωστόσο σε ορισμένες ειδικές
περιπτώσεις ίσως σας ζητηθεί να περιμένετε στην αίθουσα αναμονής, αφού πρώτα έχετε ενημερωθεί και συμφωνείτε σε αυτό. Το πιο σημαντικό ανάμεσα στην σχέση παιδιού και παιδοδοντίατρου είναι να παραμένετε παθητικοί παρατηρητές κατά τη διάρκεια της εξέτασης ή θεραπείας. Ο παιδοδντίατρος θα δώσει τις απαραίτητες εξηγήσεις για όλη την οδοντιατρική διαδικασία στο παιδί με την ‘ειδική’ γλώσσα που του επιτρέπει να συνεργαστεί χωρίς να το αγχώσει.

Η προετοιμασία του παιδιού για την πρώτη επίσκεψη θα πρέπει να γίνει με απλά λόγια. Αποφύγετε να δώσετε πολλές λεπτομέρειες ή να αναφέρετε λέξεις και διαδικασίες που μπορεί να το αγχώσουν. Θα ήταν καλό να του αναφέρετε με ενθουσιασμό ότι ο οδοντίατρος αυτός είναι ‘παιδικός’ και το μόνο που θα κάνει είναι να μετρήσει τα δόντια του και να δει αν είναι καθαρά. Αποφύγετε εκφράσεις όπως ‘‘Μη φοβάσαι’’ ή ‘‘Δεν θα πονέσει’’. Είναι σημαντικό να κλείσετε το ραντεβού σας κάποια ώρα που το παιδί να είναι ξεκούραστο.

H επίσκεψη στον παιδοδοντίατρο πρέπει να γίνεται κάθε 6 μήνες, σύμφωνα με τις οδηγίες της Ελληνικής Παιδοδοντικής Εταιρείας, της Ευρωπαϊκής και της Αμερικάνικης Ακαδημίας Παιδοδοντιατρικής. Ωστόσο, η συχνότητα του εξαμήνου μπορεί να διαφοροποιηθεί ανάλογα με τις ιατρικές και θεραπευτικές ανάγκες του κάθε παιδιού.

Ο παιδοδοντίατρος είναι ο οδοντίατρος, ο οποίος αφού ολοκληρώσει τις σπουδές του στην οδοντιατρική έχει μετεκπαιδευθεί για 3 χρόνια σε αναγνωρισμένα πανεπιστημιακά προγράμματα ειδίκευσης στην οδοντιατρική για παιδιά. Είναι ειδικά εκπαιδευμένος να αντιμετωπίζει τις ιδιαίτερες ανάγκες και τα οδοντιατρικά προβλήματα των παιδιών, των εφήβων και των ατόμων με ειδικές ανάγκες ή βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό (π.χ. διαβήτη, καρδιοπάθειες, επιληψία), όπως αντίστοιχα ο παιδίατρος αντιμετωπίζει τις ιατρικές ανάγκες των μικρών ασθενών.